|
|
EY MÜSLÜMAN DİNLE BU SENİN HİKAYENDİR
AHMED YASİN
Küçüktün,
saftın, temizdin. Çok az biliyor. Ama bildiklerini hemen amele dökebiliyordun.
Sonra etrafta kendilerine dava adamı diyen kişileri görmeye başladın.
Onlara gıpta ediyordun. Onlara benzemek istiyordun. Sakal bırakacak, örtünecek
Şehadetin peşinde yürüyecektin
ve bir gün sende Şehadet kervanına katılacaktın. Onları her gördüğünde
gözlerin ışıl ışıl oluyordu. Onlardan bir kelime öğrenmek içine huzur
veriyordu. Ve bir gün karar verdin bende dava adamı olacağım dedin. Ve
girecektin aralarına kararın kesindi.
Sonra
birden bire şoka uğradın baktın bir değiller bin parçalar. Acaba hangisi
doğru hangisi samimi diye kendi kendine sormaya başladın. Kafan zonkluyordu.
Hepsi kuran diyordu. Hepsi sünnet diyordu. Ama biri diğerinin yaptığını
gayri İslamilikle suçluyordun. Hangisi doğruydu acaba. Ve kararını verdin
girdin içlerine dergahçı oldun, partici oldun, radikal oldun, tarikatçı
oldun, mealci oldun, oldun işte bir şey. Artık sende bir dava adamıydın.
Kendine artık aynada başka türlü bakıyordun. Sen artık büyümüştün
dava adamı olmuştun.
Artık
tek doğru vardı sen ve grubun. Başka doğrular yoktu. Doğru senin yanındaysa
doğruydu. Yoksa yanlıştı. Yanlış sana ve grubuna has değildi. O başkalarının
işiydi. Haşa yanlış sen ve grubunun yanından
bile geçemezdi. En iyi kuranı siz anlardınız, en iyi sünneti siz
bilirdiniz. En iyi mezhep sizindi, gerçek lider sizin abiniz ve şeyhinizdi. En
büyük mücahid sizdiniz. Başkaları sadece gaflette olan kişilerdi. Doğru güzel
sizdiniz. Onlar hep yanlıştı.
Artık
namazını, orucunu kısmaya başlamıştın. Sabah namazlarına kalkmamak gibi
yeni bir hasletin çıkmıştı. Yalan artık sana mübahtı. Sen veya grup
arkadaşın bir hata ettiğinde en büyüğü olsa bile gözünde küçülürdü,
başkası yaptığında herkese anlatır dururdun. O kardeşin değil sanki düşmanındı.
Yazık
sana ey Müslüman dava adamı olmak sana hiç yaramamış. Sen böyle değildin.
Belki bilgisizdin ama saftın temizdin. İçten pazarlıkçı değildin. Keşke
ot olsaydın da dava adamı olmasaydın. Dava adamı olmak sana hiç yaramamış.
Gel
vazgeç bu sevdadan gel yine taş ol, ot ol, biliyorum. Artık vazgeçemem
diyorsun. O zaman gel adam ol dava adamı adam ol (Müslüman ol).
Daha
dün yanlış dediklerine bugün doğru diyorsun. Dün kuran ve sünnete uymayan
şeyleri birden nasılda uydurmuşsun.
Gel kardeşim ilk önce insan ol. İnsanları kendine veya grubuna değil İslama çağır. Gel ne olur. Bak nice insan seni ümit olarak görmekte.